VTwonen&Designbeurs 2015

Mijn plekje in een monumentaal huisje in Stad aan ’t Haringvliet weer helemaal gevonden. Wat kwakkelen met mijn gezondheid, voornamelijk moe door voedingstekorten, de prijs van de turbulente periode van de afgelopen anderhalf jaar en vooral weer heerlijk aan het werk.

Afgelopen week heb ik op de Woonbeurs mogen staan. En dan gaat mij bloggersbloed weer een beetje sneller stromen, een nieuwe post kon dan ook niet uitblijven. Van last-minute baliemedewerkster beneden in de hal,


(Ik weet mijn plek, achter de hoofdredacteur van VTwonen)



Het helpen van de gasten in de stand in mijn functie als bestuurslid van BNS Crisp, de beroepsvereniging voor Nederlandse stylisten





tot stylingsadvies mogen geven bij dubbele boekingen, voor mij een beurs om niet te vergeten!

Van de stad naar Stad, part 3

Dank jullie wel voor alle lieve berichtjes van de afgelopen dagen. Deze hebben we diep geraakt. Dankbaar voor zoveel lieve mensen om me heen! Pas aan een handjevol mensen had ik verteld dat ik graag terug wilde naar Flakkee. Dat mijn wens zo snel ingewilligd zou worden? Daar had ik werkelijk waar niet van durven dromen.

Op zaterdag 8 augustus krijg ik de sleutel van mijn nieuwe huisje. En al ziet het er nu al helemaal mooi uit, de eigenaar wil in de week voorafgaand hieraan de puntjes op de i zetten. Deze zelfde zaterdagavond zal ik er dan ook gelijk mijn eerste nachtje slapen.

Van de stad naar Stad, part 2

Een half vrijstaand monumentaal pandje uit 1900 op een perceel van 126m2 met 2 slaapkamers. Ga er niet echt een wervende verkooptekst van maken omdat ik hoop dat het heel erg lang duurt voordat het verkocht gaat worden. Een onzekerheid die ik voor lief zal moeten nemen. Op 8 augustus mag ik de sleutel in ontvangst nemen om er hopelijk heel erg lang van te mogen gaan genieten!

Heel graag wil ik de foto's van Funda met jullie delen zodat jullie begrijpen waarom ik helemaal hoteldebotel verliefd ben geworden!

Van de stad naar Stad, part 1

En dan is het eindelijk tijd om in de auto te stappen naar Stad aan 't Haringvliet voor de bezichtig van "mijn" huisje. 's Middags met een vriendin heerlijke afleiding gehad op de Kaapse Markt in Katendrecht. Wellicht hierover in een andere post meer.

Dankbaar dat er iemand met me mee gaat. Ik ken mijzelf, van de foto's al helemaal hoteldebotel en objectief kijken wordt dan lastig. Het is een drukke boel, de huidige bewoners zijn voltallig aanwezig, maar ook de eigenaresse en haar man. Maar ik zie niemand, ik zie het huis! Een heerlijke woonkamer met open haard en al is het dan zo'n 25 graden buiten op dit moment, in mijn gedachten brandt deze al. Een oud huisje, een wenteltrap, beetje bukken, "wees voorzichtig", het maakt me niet uit. Ik wil het, ik wil het, ik wil het. Dat het een ruime overloop is met mooie ingebouwde kasten en 2 slaapkamers waarvan er eentje zelfs airco heeft werkt hier zeker aan mee. In de achtertuin een ruime schuur, ik zie mijn spullen er al staan....In de steeg daarachter plaats voor een autootje, maar ook even een blik op mijn oude huis! Het voelt goed om hier weer te zijn.

We nemen afscheid. Maandag krijg je of een telefoontje dat onze keuze op jou gevallen is of een mailtje dat we verder gaan met iemand anders. 

Tijd voor de meegebrachte picknick op het strandje van Stad, zoals Stad aan 't Haringvliet in de volksmond heet.

En dan telefoon.....telefoon op zaterdagavond? De eigenaresse van "mijn" huisje: "Claudia wij zouden het heel erg fijn vinden als jij in ons huis gaat wonen" "Echt?" "Ja echt!!!"

Ik ga van de stad weer naar Stad, al durf ik het bijna nog niet te geloven....

Daar was ik weer....

Postte ik een paar dagen geleden nog op mijn Facebook dat ik voorlopig niet in ben voor enige verandering, Niets zo veranderlijk als Claudia. Gisteren vond ik een gelukspoppetje op straat. Een teken?

Jawel, het is weer zo ver. Ik ga kijken bij een ander huisje. Voor alsnog blijf ik onrustig. Sinds mijn scheiding in februari 2014 kan ik mijn draai nog niet echt vinden. Mijn dakloze status heb ik inmiddels ingeruild voor een mooi appartement op de 9e verdieping met een fantastisch uitzicht over de skyline van Rotterdam, echt thuis voel ik me er nog steeds niet.

Je kunt het meisje wel uit de polder halen, de polder uit het meisje halen lijkt toch een stuk lastiger. Mij bio: Meisjesmoeder uit de polder zoekt haar pad in de stad kan ik misschien binnenkort wel weer bijstellen. Met het vinden van dat pad in de stad wil het nog niet echt lukken. Met gek zijn op roze, hartjes en strikjes en moeder van twee meiden kan ik wel de titel meisjesmoeder blijven voeren, waar ik die meisjesmoeder dan kan zijn is nog maar de vraag.

Morgen heb ik aan het einde van de middag een bezichtiging in een schattig huisje in Stad aan ’t Haringvliet. Al eerder woonde ik in dit kleine dorpje op Goeree Overflakkee. Een dorpje met een eigen strandje......een huisje met een ruime keuken, tuin en vooral met een open haard. En niet te vergeten een grote schuur. In gedachten droom ik er al van om mijn stylingspullen en spullen van mijn meubelverhuur van Nr1 Styling weer op te gaan halen en hier weer verder mee aan de slag te gaan. Ik mis het om met styling mee bezig te zijn. Ik weet het, niet te hard van stapel lopen, er zijn nog meer kandidaten maar dagdroom in het zonnetje graag nog even verder.

Roze wolk

Roze is en blijft mijn lievelingskleur:



En al "donder" ik soms van mijn roze wolk af, never, never, never give up, mijn quote voor vandaag!

Papa

Een mooiere quote kon ik niet vinden voor vandaag. Vandaag is het precies 10 jaar geleden dat ik afscheid heb genomen van mijn vader. Sinds kort woon ik op een plekje waar mijn beide ouders nooit geweest zijn en helaas ook nooit zullen komen. Een plekje wat stapje voor stapje steeds meer mijn thuis wordt. Doordat de scheiding nog niet is afgewikkeld mis ik hier wel de spullen uit mijn ouderlijk huis welke nu nog zijn achtergebleven in mijn oude huis in de polder. Het zijn maar spullen.....toch er zijn momenten dat ik deze heel erg mis. Gelukkig heb ik er alle vertrouwen in dat dit goed komt. En tot die tijd hang ik deze quote hier aan de muur.

Lintjesdeken

Heerlijk vind ik het om achter mijn naaimachine te zitten. Gedachteloos meters te maken. Een lintjesdeken is daarvoor het uitgelezen project, want met al die lintjes vallen er heel wat meters te maken.

Inmiddels ben ik zelf voorzien, maakte ik een deken in het wit voor Tamar van het blog Wonen in Wit, de deken voor Ilse wat me zelfs een plekje in de VT Wonen opleverde en nog eentje voor mijn vriendin.

Ria van It's me vroeg me er ook eentje voor haar te maken en dan wel in haar lievelingskleur turquoise. Het afgelopen najaar bracht ik deze naar haar in haar mooie winkel waar ik onverwachts aardig wat lieve blogdames tegen het lijf liep.

Onlangs plaatste zij foto’s van “mijn” deken op haar blog en uiteraard wil ik deze ook graag met jullie delen.



Inmiddels heb ik weer voldoende lintjes bij elkaar verzameld om er weer eentje te maken en wel in mijn lievelingskleur roze. Foto's volgen maar eerst maar weer eens aan de slag!

Wie ben ik?

Op mijn andere blog plaatste ik de post Wie ben ik? Op mijn blog Claudi@2.0 post ik voornamelijk privé zaken. Soms lastig om een keuze te maken wat ik waar neer zet want ook privé ben ik graag met wonen bezig.

Alweer een poosje geleden moest ik een pitch geven over mijzelf en mijn werk als styliste. Deze pitch gaat nog een vervolg krijgen maar dan kan ik nu nog niets over zeggen maar daardoor stuitte ik weer op mijn presentatie. Graag wil ik deze hier delen. Wie ben ik? Dezelfde titel als op mijn andere blog maar dan toch weer heel anders.

TOP 50 INSPIRERENDE INTERIEURBLOGS VOOR 2015

Het is zover! Voor de derde keer op rij lanceert Parket Onderhoud Service in samenwerking met de Nederlandse Interieurbloggers de jaarlijkse Top 50 blogs. Trots ben ik dat ook mijn blog er, net als vorig jaar, een plaatsje in veroverd heeft!

A quote a day keeps the doctor away

Voor diegene die mij ook via Facebook en Twitter volgen weten al dat ik gek ben op quotes. Graag kies ik 's morgens een quote uit om te delen. De quote laat ik op mijzelf inwerken, probeer er iets mee te doen. Vaak symboliseert zo'n quote ook wel een beetje de stemming waarin ik verkeer. Regelmatig lokt een quote leuke (of minder leuke, heel soms ook) reacties uit die mij dan weer tot nadenken zetten. Een quote per dag, goed voor mijn zelfreflectie!