Mijn ouders waren destijds in de gelukkige omstandigheden om zelf een huis te laten bouwen. Mijn pubertijd heb ik hier doorgebracht, een heerlijke tijd. Vanuit dit huis getrouwd, mijn oudste dochter er nog in een bedje gelegd…en dan het moment dat mijn ouders besloten (vanwege werk) om dit heerlijke familiehuis te verlaten. Een vriendin van mijn moeder wilde het dolgraag overnemen. Zij met haar partner heel erg gelukkig, in huize Leertouwer breken de turbulente tijden aan. Vele omzwervingen later waarin ook afscheid genomen van mijn vader, zoekende naar een nieuw thuis voor mijn moeder komt “ons” huis weer op ons pad. Mijn moeders laatste periode van haar leven wederom in dit thuis. Alweer tweeënhalf jaar geleden ook van haar afscheid moeten nemen en dan nu het moment om ook afscheid te nemen van ons huis. Zoals het er nu uitziet zal binnenkort de overdracht plaatsvinden.
In Mijnsheerenland nabij de Binnenmaas gelegen, karakteristieke vrijstaande villa met garage in een rustige omgeving en aan de achterzijde grenzend aan een gazon.
De sfeervolle L-vormige woonkamer inclusief gashaard met prachtige schouw heeft openslaande deuren naar de aan de voorzijde gelegen serre en is afgewerkt met een lichte marmeren vloer
Vanuit de keuken zijn de bijkeuken en garage bereikbaar, evenals de gezellige achtertuin die voorzien is van diverse sierbestratingen en sierhagen van buxus.
De tuin is rondom gelegen en biedt veel privacy.
Op de eerste verdieping twee slaapkamers, een zeer royale badkamer met kleedruimte.
Een vriendelijke woning met luxe uitstraling, voorzien van alle comfort op een mooie kavel. In de directe nabijheid het recreatiewater de Binnenmaas !
Mijnsheerenland op slechts 15 min. afstand van Rotterdam.
Dubbele gevoelens, geen zorgen meer om een leegstaand huis, maar ook afscheid nemen van mijn ouderlijk huis en dit keer definitief.
Wat een prachtig huis, Claudia... wat een verhaal kent het. Het draait steeds als een cirkeltje rondom het huis.
BeantwoordenVerwijderenAfscheid nemen van dit huis, betekend ook dat je definitief dat laatste stukje houvast van je ouders los laat. Dat zal best een moeilijk moment voor jou en je zus worden.
Jammer lijkt mij het, dat het niet in de familie kan blijven. Maar misschien voelt het voor jullie nu goed zo, en zijn jullie "klaar" om verder te gaan
Dikke knuf,
Liefs Helena
Moet heel dubbel voelen Claudia...Aan de ene kant na al die jaren nu eindelijk definitief loslaten van het huis waar je bent opgegroeid en waar veel herinneringen van je jeugd liggen. Aan de andere kant geen zorgen meer over het huis nu het definitief verkocht is. Het is toch een beetje Gevoel vs. Verstand. Ik wens je sterkte met de overdracht. Het is een prachtig huis!
BeantwoordenVerwijderenKnuff, Annelies
Mooi huis ! Sterkte met de overdracht ! En de herinnering blijft in je hart !
BeantwoordenVerwijderenWat een mooi huis !!Moeilijk lijkt me dat om over te dragen ,maar herinneringen blijven!
BeantwoordenVerwijderenMooi huis & de mooie herinneringen blijven bij jou!
BeantwoordenVerwijderenWat een mooi verhaal en wat bijzonder dat je moeder daar uiteindelijk toch weer is gaan wonen. Het zal inderdaad dubbel zijn om het huis nu over te laten gaan in 'vreemde' handen!! Het is overigens een prachtige woning, ik hoop dat de nieuwe bewoners dezelfde liefde zullen voelen als jullie altijd voor dit huis hebben gehad!
BeantwoordenVerwijderenLieve groet, Ingrid
Wat een prachtig ouderlijk huis Claudia en wat zal het moeilijk zijn om hier afscheid van te moeten nemen.
BeantwoordenVerwijderenGelukkig neemt niemand je de herinneringen hieraan af.
Lieve groet, Mea
Prachtig huis met veel herinneringen. Sterkte met het afsluiten van deze periode, maar wie weet komt dit zelfde huis ooit terug op jou pad.....
BeantwoordenVerwijderenGroetjes en heel fijn weekend,
Marion
Heel mooi huis Claudia. Ik kom nog wekelijks in mijn ouderlijk huis, en het lijkt me echt zo erg als dat niet meer zou kunnen. Daarom wens ik je sterkte met het afscheid nemen van je ouderlijk huis.
BeantwoordenVerwijderenliefs Ester
Tja meis...moeilijk hoor.....ik vond het vreselijk mijn ouderlijk huis voor het laatste uitlopen nu alweer ruim 18 jaar geleden.....en ik rij er nog wekelijks langs......met een heerlijk gevoel hoor...en soms denk ik ik wou dat ik nog eens naar binnen mocht.......liefs fijn weekend van mij...xxx...
BeantwoordenVerwijderenMooeilijk lijkt me. Zo is het leven hè? Wat een mooi huis zeg.
BeantwoordenVerwijderenEen periode die wordt afgesloten. Afstand doen van een mooi huis met dierbare herinneringen.
BeantwoordenVerwijderenLieve groet, Miranda
Moeilijk, steeds die stukjes afscheid waarin herinneringen gekoesterd worden.
BeantwoordenVerwijderenPauline
Het is echt een prachtig huis maar ik begrijp je dubbele gevoel. Los laten is niet makkelijk maar je weet dat je verder moet.
BeantwoordenVerwijderenLiefs, Sas
Wat n prachtig huis ,een mooi huis met mooie herineringen....
BeantwoordenVerwijderenGr amy
Het is een heel mooi huis, maar fijn voor je dat het nu (hopelijk echt) verkocht is.
BeantwoordenVerwijderenIk volgde je op dit blog nog niet dus daar heb ik meteen wat aan gedaan.
liefs
Hermine
Wat een mooi huis, Claudia! Weer een stap vooruit, maar de herinneringen nemen ze je niet meer af!
BeantwoordenVerwijderenSucces met het definitief afscheid nemen van dit prachtige huis!
Liefs Inge
Wat een mooi groot huis. En net wat Floor zegt: de herinneringen neem je mee in je hart!
BeantwoordenVerwijderenDat lijkt mij het allermoeilijkste wat er is, naast het afscheid nemen van je dierbare ouders. Afscheid nemen van de plek waar je jeugd ligt. Waar herinneringen liggen. Sterkte daarmee.
BeantwoordenVerwijderen